වැරදුනෙ කොතැනද අම්මේ . . .

අම්මා . . .  මේ වචනය ඇහෙනකොට හිතට දැනෙන සෙනෙහස වචනයෙන් කියන්න පුළුවන් කිසිම කෙනෙක් මේ ලොව තාම බිහිවෙලා නැහැ. ඒත් ඒ තරම් උත්තරීතර හැඟීමක් ඇතිකරවන අම්මලා අපේ සමාජයේ කෙතරම් දුක් විඳිනවද? ගිය සිකුරාදා මම අවාසනාවන්ත උනා තවත් එක් අම්මා කෙනෙකුගේ ජීවිතයේ අවසාන කාලය ගෙවුන හැටි දැනගන්න. මේ අම්මා ගිය සිකුරාදා මියගියා. ඒ මියගියේ ඇයගේ පොඩි පුතුගේ ගෙදරදී. මෙම පුතු එයාගේ බිරිඳව කැන්දාගෙන ආවට එම අම්මා දැඩි ලෙස විරුද්ධ උනා. පුතාට හිමි විය යුතුව තිබූ පවුලේ දේපොල පවා ඇය තමාගේ අනෙක් දියණියන්ට හා පුතුන්ට නීතියෙන් පවරා දුන්නා. නමුත් ඇයගේ අවසාන කාලය ගෙවීමට අවශ්‍ය වටපිටාව මෙම දරුවන් කිසි දිනක පිළියෙල කර දුන්නෙ නැහැ. ජීවිතයේ සැඳෑ සමයේ සිටින මෙම මව අවසානයේදී තීරණය කලා තමන්ගේ බාල පුතා ලඟට යන්න. ඇය එහි ගිය විට මෙපමණ කලක් තමන් වටහා නොගෙන සිටි සත්‍යයක් ඇයට වැටහෙන්න ඇති. තමන් අවුරුදු 80වකට අධික කාලයක් ජීවත් වූ තමාගේ නිවස අතහැර තම මරණය තෙක් මෙම පුතුගේ නිවසේ ගත කිරීමට ‍අම්මා තීරණය කර තිබුණා. එය ඇය විසින් අනෙක් දූ දරුවන්ටද දන්වා තිබුනේ "මගේ මරණය කොහේවත් ගෙනියන්න එපා. මෙම පුතාට ඕන විදියට කරගන්න දෙන්න. " යන පණිවිඩය මගින්. හිතන්න ඇය කොපමණ දුකක් විඳින්න ඇතිද ඇය විසින් නොසලකා හරින ලද ඇයගේ ලේලිය විසින් දෙවියන්ට සළකනවා වගේ තම දරුවන්ටත් වඩා හොඳින් සැලකුම් ලබනකොට... මට හිතාගන්න බැරි දරුවන්ට අම්මා කෙනෙකු මරණාසන්න ඇ‍ඳේ සිටින විටත් ඇය බැලීමට නොපැමිණ සිටිය හැකිද ? මෙම අනෙක් දරුවන් එසේ කරන ලද අතර අම්මා විසින් ඇයගේ මරණයේ වැඩ කටයුතු සඳහා ඉතිරි කරන ලද මුදලද මව මියගිය වහාම ඇය බැලීමටවත් නොපැමිණි දියණියක විසින් රැගෙන ගොස් තියනවා.

මෙම සිදුවීම ආරංචි වූ විට මා හට සියළු දෙනා ගැන වෛරයක් ඇති වුනත් එම දරුවන්ට ඔවුන්ගේ දරුවන් සළකන ආකාරය සිත්තමක් ලෙස මනසේ ඇඳී යාමෙන් සිත සන්සුන් කර ගන්න හැකියාව ලැබුනා. 

දයාබර සහෝදරය / සහෝදරිය කවදාවත් ඔබගේ අම්මට මෙහෙම වෙන්න දෙන්න එපා. එහෙම කරන්න දෙන්නත් එපා.

මම සිංහල ජාතිවාදියෙක්මි.

සිංහල අපි හැමෝම ජාතිවාදි විය යුතුයි. මොකද දමිළයා මුසල්මානුවා තම ජාතිය වෙනුවෙන් කතා කරන විට අන්න නියම මිනිසුන් උන් තමන්ගේ ජාතිය වෙනුවෙන් කතා කරනවා කියන අපි අපේ සිංහල කොල්ලෙක් / කෙල්ලෙක් සිංහල ජාතිය වෙනුවෙන් කතා කරනකොට මෙන්න මූ ජාතිවාදය අවුස්සනවා කියලා කෑ ගහල වරිගෙ නසා ගන්නා පිරිසට අයත් වන්නන්ගේ කුලකයට අයිති බැවිනි. රට ජාතියට ආදරය කිරීම ජාතිවාදය පැතිරවීමක් නොව නියම ජාතිකයෙකුගේ ලක්‍ෂණයක් බව අපි හඳුනාගැනීමට තව කොපමණ කල් ගන්නවාද යන්න මත සිංහල ජාතියේ පැවතීම හා වැනසීයාම රඳා පවතින බව තේරුම් ගන්නේ කොපමණ සුළු පිරිසක්ද? කිසියම් කෙනෙකු සර්ව ආගමික හෝ සර්ව ජාතික නම් ඒ අයගේ හෘද සාක්ෂිය විමසීමට බඳුන් කල යුතුයි. මොකද ජාතියක් හෝ ආගමක් මිනිසෙකුට තිබිය යුත්තේ එකක්(එය මාරු කිරීම වෙනත් කරුනකි) බැවිනි. සිංහල බෞද්ධ වන කිසියම් කෙනෙකු සත්ත්ව මාංශ කෑමේ ආශාවෙන්  මුස්ලිම් ප්‍රතිපත්ති අනුගමනය කිරීම වැනි වූ දෙබිඩි පිළිවෙතක් තමයි මේ සර්ව ආගමික හෝ සර්ව ජාතික මිනිසුන්ගේ ක්‍රියා පිළිවෙත් වලින් පැහැදිලි වන්නේ.  එයට මැදි වන සාමාන්‍ය ජනතාව සිතන්නේ මොහු ඉතා හොඳ සාධාරණ පුද්ගලයෙකු වශයෙනි. එහෙත් ඔහුගේ මන්ද මානසිකත්වය බැව් දන්නේ ඔහුම පමණි. මොකද ඔහු සිංහල බෞද්ධ වුවත් වෙනත් ජාතියක වුවත් මිනිසකු නිසා තමන්ට රිසි දේ කිරීමට ඔහුට හැකියාව පැවතීමයි. එහෙත් අවාසනාව නම් ඔවුන් එම දෙබිඩි ජීවිත සාධාරණිකරනය කිරීමට යොදා ගන්නේ සමාජය වීමයි.

මතු සම්බන්ධයි ...